زنبور عسل در قرآن؟

و اوحى ربک الى النحل ان اتخذى من الجبال بیوتا و من الشجر و مما یعرشون ثم کلى من کل الثمرات فاسلکى سبل ربک ذللا یخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فیه شفاء للناس ان فى ذللک لایة لقوم یتفکرون .

به نام خدا با سلام
زنبور عسل س از مکیدن شیره گلها و گیاهان بوسیله خرطوم خویش آنرا به کیسه عسلی که در شکم است برده و پس از چند عمل شیمیایی شناخته و نا شناخته آنرا به مایعی خوشبو و خوش طعم ، شیرین ، مقوی و نشاط آور تبدیل کرده و در سلول های مومی شکل که از قبل ساخته است ذخیره می نماید .

برای تهیه یک کیلو گرم از این شهد گوارا زنبور ناگزیر است 120 تا 150 هزار بار شهد حمل کند و برای فراهم نمودن آن ده میلیون گل را بازدید کرده و از آنها شهد تهیه نماید و مسافتی معادل هفت بار دور زمین پرواز کند . شهدی که بدین طریق فراهم میشود 40 تا 80 در صد آب است و زنبوران عسل باید میزان آب آنرا به 18 الی 20 درصد برسانند تا عسل آماده شده بدست آید . برای تغلیظ نمودن آن ، زنبوران عسل مجبور هستند شهدی را که روز به کندو حمل کرده و درون سلول های شان ذخیره نموده اند شب هنگام مجددا از داخل شان ها مکیده و وارد کیسه عسلی خود می نمایند در انجا کمی از آب آنرا جذب و موادی از قبیل هورمون ها و انزیم ها به آن اضافه می نمایند و بعد داخل حجره ها میریزند . این عمل توسط سایر نبورها تکرار می شود و مقداری از آب آنهم در مجاورت هوای کندو که از بال زدن زنبور ها ایجاد می شود تبخیر شده و در پایان مواد دیگری از قبیل اسید ها آلی و مواد ضدعفونی کننده به ان اضافه می نمایند . عمل تغلیظ آنقدر ادامه می یابد تا عسل به غلظت طبیعی خود برسد ، آنگاه آنرا داخل سلول ها ذخیره می کنند و درب آنرا با موم می پوشانند . بدین ترتیب عسل انبار شده می تواند براید مدت طولانی نگهداری شود