فعالیتهای زنبور عسل در زمستان

فعالیتهای زنبور عسل در حدود درجات معینی امکان پذیر است.بعبارت دیگر فعالیت طبیعی زنبور در حدودC10تا C38 امکان پذیر می باشد و در ماوراء آن کم کم فعالیتهای طبیعی متوقف میگردد مگر ندرتا" برای انجام فعالیت بخصوصی مثلا" آوردن آب و یا دفع فضولات(Gary,1975) ولی مجموعه زنبورها که بصورت توده در داخل کندو زندگی میکنند قادرند درجه حرارت داخل توده را تنظیم و در حد مطلوبی ثابت نگه دارند(Phillips & Demuth,1915).

در هنگام زمستان که درجه حرارت محیط پائین است دمای وسط توده زنبور در حد C35 ثابت نگه داشته میشود.این امر بخاطر فعالیت های ماهیچه ای بدن زنبورها در سطح خارجی توده است که گرما را بطرف داخل توده می فرستد و بدن آنها بصورت عایقی مانع خارج شدن گرما از وسط توده میگردد.برای انجام این فعالیت،زنبورهاهای سطح خارجی توده مرتبا" با زنبورهای داخل توده تعویض جا کرده و با خوردن عسل و انجام حرکات ماهیچه ای قادر به تولید گرما می باشند(Esch,1960).

در هنگام زمستان که زنبورها بصورت توده متراکم در می آیند ابتدا در قسمت پائین کندو و نزدیک سوراخ پرواز متمرکز میباشند،ولی بتدریج با پیشرفت زمستان،توده حرکت کرده و بطرف عقب و بالا نقل مکان می کند.در صورتی که کندو دو طبقه باشد بتدریج و در پایان زمستان،توده زنبور به طبقه ی فوقانی و قسمت عقب آن منتقل میگردد.
در مواقعی که هوا خیلی سرد باشد زنبورهای سطح خارجی توده زمستانه سر و قفسه ی سینه ی خود را به داخل توده فرو برده و فقط شکمشان در سطح توده واقع میشود.
ولی با گرم شدن هوا مجددا" توده از هم باز شده و قضای بیشتری را اشغال می کنند و با این عمل نیز درجه حرارت داخل کندو را تنظیم می کنند.
در خلال زمستان گرچه میزان تخم گذاری ملکه کاهش مییابد ولی اغلب مقداری تخم و نوزادان سنین مختلف در وسط توده ی زمستانه مشاهده شده است.